Sizi ağlatan soğanın keskin kokusu değil, zambak ailesinin bu üyesini kestiğinizde saldığı gazdır.
Soğanı kestiğiniz zaman hücreleri parçalarsınız ve içindeki bileşenleri açığa çıkarırsınız.Daha önce ayrı bulunan enzimler artık sülfenik asitlerle birleşip propanethiol S-oksit oluşturmakta özgürdür.Bu uçucu sülfür bileşeni gözlerinize doğru harakete geçer.Gaz gözyaşlarınızdaki suyla reaksiyon verir ve sülfürik asit oluşturur.Bu yakıcı asit; gözlerinizi, tahriş edici maddeyi uzaklaştırmak için daha fazla gözyaşını serbest bırakması için harekete geçirir.
Soğanları pişirmek enzimi inaktif hale getirir.Bu yüzden pişmiş soğan, kokusu daha güçlü olmasına rağmen gözlerimizi yakmaz.Soğanı kesmeden önce soğutursanız (reaksiyonu yavaşlatır ve soğanın yapısını değiştirir) yada su altında keserseniz gözlerinizi yakmasını engelleyebilirsiniz.
Sülfür bileşenleri ayrıca parmaklarınızda karakteristik bir koku da bırakır.
